Dolce The Pacman

Wie van jullie kent nog Pac-man? Dat computerspelletje waarbij het gele manneke zoveel mogelijk gele snoepjes moest opeten!

Dat was de bijnaam die mijn hond kreeg en de reden daarvoor was omdat hij alles wat hij ook maar te pakken kon krijgen naar binnen slokte. Zo was het als wij gingen wandelen: neus op de grond en alles wat er maar op de grond lag op dat moment: hop binnen. Een spoor eikels, hele takken, bladeren van de bomen, steentjes, afval van papier, plastic flessen en ga zo maar door... Normaal gezellig wandelen was er niet bij. En zo we thuis waren ging het daar ook nog even door waarbij sokken een van zijn favorieten waren. Hij viste ze gewoon uit de wasmand en als ik het dan zag en het uit zijn bek wou halen, slikte hij die sok gewoon in. Daar stond ik dan klaar met mijn lepel olijfolie om over zijn eten te doen zodat al die rare dingen er terug zouden uitkomen. Dus elke dag kijken of dat het goed was...

En ja hoor, daar had ik dan toch wel geluk mee, maar leuk was anders. Iemand die op bezoek was bij mij zei: je moet die hond meer eten geven hij heeft misschien honger! Ik dacht: maar dat kan het probleem toch niet zijn? Dus ik weer contact opnemen met de hondentrainer en die wist mij te vertellen dat dit niks met honger te maken had. Zij noemde het prooidrift die bij hem heel hoog lag, dus eigenlijk een natuurlijk instinct jagen op dingen en die dan willen verslinden en opeten. Op dat moment maakt het niet uit of het een sok, een sponsje of een stuk papier is. Voor hem zijn dit allemaal prooien dus in zijn ogen een konijn of een vogel. Dat kan allemaal wel goed zijn, maar wat doe je daar dan aan? Dat vertel ik jullie in mijn volgend verhaal dus zeker lezen hoe kan ik mijn hond aanleren van dit niet meer te doen.

Alvast veel leesplezier, Live Love Bark

voor info: thebark@outlook.be | 0475311909