Brasschaat in oorlogsjaren

“Brasschaat in oorlogsjaren” is een boek dat Frans Bellens precies 20 jaar geleden schreef . Dit jaar is de bevrijding van Brasschaat precies 80 jaar geleden namelijk op 3 oktober 1944. Gemeentesecretaris Louis De Winter hield een interessant dagboek van “de laatste dertig dagen met de Duitsers”.

Hij beschreef de dwangmaatregelen, de opeisingen, de sabotages, represailles en gevangnemingen, de luchtbombardementen en artilleriebeschietingen. Brasschaat was in de jaren 38-39 een florissante gemeente met 15000 inwoners. De gemeente werd bestuurd door de partij “Groot en Schoon” van dokter Roossens. Tot de mobilisatie kwam in 1940. Uit de telling bleek dat 74 boeren verplicht rogge en melk moesten leveren.

Het vredige Brasschaat werd oorlogsgebied. Het dagelijkse leven stond op de bon, eieren, brood, 10 gram koffie, 20 gram rijst enz.

Op 7 september 1944 hing Louis De Winter, als secretaris van de gemeente, plakkaten op voor de boeren en de bakkers: “De toestand is zeer ernstig, ons Brasschaats volk heeft honger! Wij smeken U help uw Brasschaatse broeders”. Op 30 september schreef De Winter in zijn dagboek: “Wat een nacht. Brasschaat ligt onder een hagel van obussen. Horen en zien vergaan, wie zal morgen nog leven? Op 3 oktober, was er (volgens zijn dagboek) om de vijf minuten een ontploffing. “Tot rond half zeven de beschieting stil viel.

De Canadezen zijn aan de Bloemenlei.

Zover men kan zien tanks en tanks.” Secretaris De Winter verwelkomt de eerste tank met Canadese soldaten.

Mijn artikeltje is te kort om de gruwel van Brasschaat tijdens vier jaren bezetting te beschrijven. Een ongelooflijk respect voor de heer DE WINTER die moedig instond voor de Brasschaatse mensen tijdens de oorlogsjaren. Ook Breesgata heeft hierover veel boeiende publicaties.

Lutgart Smekens

Lutgart Smekens